بمنظور بهینه‌سازی مصرف سوخت نیاز است كه سیستم رادیاتور مجهز به شیر ترموستاتیك باشد. شیرهای ترموستاتیك رادیاتور با قابلیت تنظیم دما توسط ترموستات می‌توانند دمای اتاق را در درجه‌حرارت مورد نظر ثابت نگه‌میدارند و با تنظیم دمای اتاق در محدوده 21-18 درجه سانتی گراد بیشترین مقدار صرفه‌جویی در مصرف سوخت بدست می‌آید.

بطوركلی طبق آزمایشات بعمل (ترموستات) برای كنترل خودكار درجه حرارت محلی كه در آن رادیاتور نصب شده و یك شیر كه از سنسور فرمان می‌گیرد، تشكیل شده است. دمای مورد نیاز هر اتاق با چرخاندن كلاهك ترموستات قابل تنظیم می‌باشد. هنگامی كه دمای اتاق بر اثر گرمای خروجی از رادیاتور و یآمده، كاهش هر یك درجه سانتیگراد و جلوگیری از افزایش بی‌مورد دمای اتاق سبب كاهش مصرف سوخت به میزان 6% می‌گردد.

 شیر ترموستاتیك از یك سنسور حرارتی ا هر منبع تولید گرمای خارجی ( مانند تابش خورشید، افزایش تعداد ساكنین و یا تجهیزات و لوازم برقی ) افزایش یابد و در محدوده تنظیم دمای ترموستات قرار گیرد ترموستات به شیر فرمان داده و جریان آب‌گرم در رادیاتور را كاهش می‌دهد و از افزایش گرمای اتاق توسط رادیاتور جلوگیری می‌كند. در نتیجه ضمن تأمین شرایط آسایش مطلوب برای ساكنین اتاق، كاهش مصرف انرژی و هزینه‌های سوخت مصرفی را نیز برآورده می‌كند. چنانچه از شیرهای ترموستاتیك بر روی رادیاتور استفاده نشود، در اینصورت دمای هوای اتاق افزایش می‌یابد تا اینكه شرایط اتاق در حالت نامطلوبی قرار گیرد. در نتیجه ساكنین اتاق مجبور به باز‌كردن پنجره‌ها می‌شوند و این امر سبب می‌شود كه هزینه پرداختی صرف گرم كردن هوای بیرون خانه شود و به هدر رود. بررسی‌های بعمل آمده نشان‌دهنده این نكته است كه هزینه خرید و نصب شیرهای ترموستاتیك رادیاتور نهایتاً طی دو دوره سرما از محل صرفه‌جویی در هزینه سوخت مصرفی قابل برگشت خواهد بود.

ترموستات

ترموستات از اجزاء مختلفی نظیر سنسور، كلاهك تنظیم، شاخص و فنر تشكیل شده است. سنسورها دارای انواع مایع، گاز و واكس (wax) هستند كه هركدام دارای فناوری خاص خود می‌باشند و با تاثیرپذیری سنسور از دمای محیط و انبساط یا انقباض مایع و یا گاز درون آن و درنتیجه تاثیر بر شیر، آب ورودی به رادیاتور را كنترل می‌كنند.

برای اینكه ترموستات بتواند به بهترین نحو ممكن دما را حس نماید در محلهایی كه رادیاتور در محفظه یا زوایای محدود قرار دارد و یا اینكه اجبارا پوشش روی آن قرار داده شده است از ترموستات با سنسور بیرونی استفاده می‌شود. سنسور این ترموستات می‌تواند برحسب نیاز تا 8 متر از رادیاتور فاصله داشته باشد.

در شكل مقابل شاخص و دمای محیط برای ترموستات نشان داده شده است. البته ممكن است اعداد مذكور با توجه به ساخت ترموستات و مشخصات سازنده متفاوت باشند. در هر صورت اعداد مذكور جنبه راهنمایی دارند و معمولا شرایط محل نصب و نوع رادیاتور میزان دمای نهایی و واقعی را تعیین می‌نماید.

تنظیم ترموستات برروی عدد 3 و دمای حدود oC 21 سبب می‌شود تا هوای اتاق مطلوب و دلپذیر باشد.

در بعضی از ترموستاتها علاوه بر امكان تنظیم در حالت حداقل دما (*) امكان قطع كامل جریان آبگرم (0) نیز موجود می‌باشد.

در اماكن عمومی و محیطهای خاصی كه احتیاج به ثابت نگه‌داشتن دما در یك درجه و یا محدوده‌ای از درجه حرارت محیط می‌باشد، می‌توان از ترموستات با سنسور محدودشونده استفاده كرد. بوسیله این ترموستات می‌توان دمای محیط را در حداقل و حداكثر دمای تنظیم شده محدود نمود و امكان تغییر دما توسط افراد غیر مسئول ممكن نخواهد بود. همچنین می‌توان برای جلوگیری از سرقت از قفل مخصوص ترموستات نیز استفاده كرد.

آسایش در بالاترین حد ممکن

درجه حرارت ثابت و دائمی دركلیه طول زمستان در نزدیكی كف ساختمان و در محلی كه شما قرار دارید وجود خواهد داشت . این حالت بسیار دلپذیری است كه محیط اطراف پا گرم بوده و هوای مورد تنفس گرمای زیادی نداشته باشد .

رومیان با سوزاندن چوب و ایجاد گازهای متشعل و عبور دادن این گازها از كانالهای هوایی موجود در كف ساختمان اقدام به گرم كردن كف منازل خود می كردند . این روش مدتهای مدیدی مورد استفاده قرار گرفته است.

 هم اكنون نیز همین سیستم گرمایشی مورد استفاده قرار می گیرد با این تفاوت كه نحوه عمل مقداری تغییر كرده است و بجای گاز داغ از آب گرم و بجای كانالها از لوله های مخصوص استفاده می كنند.

امروزه با پیشرفت تكنولوژی هزینه نصب سیستم گرمایش كفی كاهش یافته است و با استفاده از لوله های PEX دیگر مشكلات مربوط به لوله های مسی وفلزی و پلی بوتیلن را نخواهیم داشت .

لوله های پلی بوتیلن (PB) مدتها در این روش مورد استفاده قرار می گرفت اما بدلیل وجود مشكلاتی مانند نشتی آب، كم كم جای خود را به لوله های جدید تر دادند .

امروزه لوله های پلیمری جدیدی بنام تجاری PEX كه از جنس پلی اتیلن مشبك شده می باشند مورد استفاده قرار می گیرند. كه مانند لوله های PB نصب آنها بسیار آسان خواهد بود اما بخاطر ساختار مشبك آن خواص بهتری از خود نشان می دهند و مشكلات لوله های پلی بوتلین را ندارند .

لوله های PEX برای اولین بار در سال 1971 توسط شركت ویرسبوی سوئد تولید و به جهانیان عرضه شد . این لوله ها بعد از مدت كوتاهی توانستند جایگزین لوله های قبلی شوند. هم اكنون شركت ویرسبو سوئد بزرگترین طراح و مجری سیستم گرمایش كفی در تمام جهان می باشد .
از سال 1990 تولید تولید این لوله در آمریكا آغاز شد و هم اكنون بیش از 50% از تمام سیستمهای گرمایش كفی بكار رفته در این كشور از لوله های PEX ویرسبو استفاده می كنند .